De Kruimeldief

Daar zaten we dan,
de Boomstraat in West.
Zonovergoten Terras van Brasserie de Brandaris.
Cappucino met een lekker Koekjen..
Zesjarige aan de Fristi.
Niets vermoedend zat ik wat te nippen van mijn hete Cappu, schuim met Cacao op de Bovenlip...

Mensen kijken die in dat pittoreske nauwe straatje voorbij schuifelden, Winkeltje in Winkeltje uit.
De Kar van de Zeevishandel van de overkant kon de Achterwaartse Draai net maken.
De Vader aan het tafeltje aan de straatkant zag zijn Spelend Kroost al verpletterd worden door de stug achteruitschuivende Visvrachter en kon net op tijd het Wicht weg grissen voor het Knerpend Rubber, om vervolgens toch ook de Kinderwagen nog maar een meter achteruit te zetten, uit voorzorg...
Kleine Dingen met Grote Gevolgen, flitsen voor je Geestesoog...
De Idylle werd echter niet verstoord, de Zon bleef schijnen, de Mussen Tjilpten...de mensen gingen Winkeltje in..Winkeltje uit...
Toen mijn blik zich weer wat dichterbij focuste, ontwaarde ik Vader en Moeder Mus.
Op ons tafeltje...!
Druk in de weer mijn door het Eettablissement zo vriendelijk en voorkomend geleverde Koekjen, aan kruimels te pikken, om vervolgens, snavel berstensvol, mij de Poepert toe te keren en de Vleugels te nemen naar een Vermoedt Nest vol kirrende Mussenissen achter gindse Dakgoot...
Verbaasd en vertederd door deez Brutaliteiten, wachtte ik gespannen op hun eventuele weerkeer.
Ik werd niet teleurgesteld en de het Vliegend Stel Koekrovers gaf nog een Voorstelling...en nog een , en nog een...
Genoeg tijd om mijn Coolpix in de aanslag te leggen en een Kiek te maken van de Kruimeldief...
Op het terras van Brasserie de Brandaris eet ge dus beter éérst uw Koejen voordat ge de Cappu geniet!