Arretjescake á la Moniq...
Welaan waarde vrienden van het Zoete Genot!
Vanmorgen mijzelf uitputtend gebezigd op het Culinaire vlak...
Voor het eerst van mijn roerig leven, Arretjescake gefabriekt.(waarvan akte!)
Wat een expeditie!
Ronduit overweldigend zwelgen in eierstruif, warme stroperige Chocolade (puur: 72% Cacao!),
gesmolten boter en murf gebeukte Mariakaakjes (Theebiscuit van mijnheer Heyn..)
Lispelend en huiverend stond ik, gelijk een toverkol, te brouwen en te roeren en te kneden en te stampen.
De Glandulae Submandibulari en -Parotii maakten bijkans overuren...Ik kon er bijna niet tegen slikken...
Momenteel staat het lijdend voorwerp af te koelen ende te rypen in de Refrigerator.
Nog minstens een paar uur wachten tot de Rigor Mortis is ingetreden....
Dan pas kan het ontleden en proeven beginnen!
Hoe kom ik de tijd door?!
Gelukkig is vandaag weer een gewone dag...
Gewerkt, kind naar school en verder de Huyselijcke Bezigheden...
Misschien vergeet ik wel de tijd en herinner mij pas vanavond bij het koffie schenken deez veel belovende Lekkerny!!?
Met diepe dankbetuigingen aan Vrouwe Moniq voor het Recept en de ondersteunende Tips!
neuzelde Zielknijper zo rond 11:30
34 Comments:
Een keukenprins! (slash toverkol!) Wat een heerlijkheid, voelde u zich al geïntegreerd in de Twenthse Traditie? Ik ben trots op u!
Weest gerust, bij deze cake treedt de Rigor mortis sneller in dan u van de mensen gewend bent. Vanavond (of wellicht eerder, mocht de gelegenheid zich voordoen en u zich niet kunnen inhouden) kunt u uw spierballen meten bij het snijden ervan. Althans, als u u niet de hele cake ineens wilt verorberen. Weest sterk, en geniet! (en geen dank, het genoegen is ook geheel aan mijn kant)
Ah dat doet de Simpele Mensch goed!
Een vriendelijk woord, een blijk van waardering...
~snif...~
pardon!
By the way...
Wat vond u van de aktiefoto??
~wrijft nog wat in de ooghoeken...~
Aaaaaah, how touching! De actiefoto spreekt van diepgaande liefde voor chocolade (hetgeen ik tot in het diepste van mijn ziel met u deel), pijnlijk rode handen door het verbrijzelen van biscuits alsmede een goed eindresultaat! Hoe ik toch al present was in uw keuken... Het beviel uitstekend, tot dusver. Ik voel mij vereerd!
Tissue?
Het genoegen was geheel wederzijd kan ik U verzekeren!
En bij deze houdt ik mij aanbevolen voor mogelijk meer ontboezemingen uit de Ryckelijke Recepten Almanack van de Domestic Goddess...?
Tissue?
Nee dank! Het aanrecht heb ik reeds weten te reinigen met een warm sopje Cif..
By the way,...
Ik was zo vermetel U te mailen...
Daarvoor dank, ik heb deze in goede staat ontvangen en - naast een klachtenregen bij PivotFora - ook de mail geretourneerd, opgeleukt met mijn eigen aanvulling. De tissue was niet bedoeld voor uw aanrecht, maar voor uw tranende ogen...
Ik zal eens in mijn Domestic Almanak duiken voor nog meer lekkers. Wie weet wat ik daar nu eens weer vind. Probeert u eerst vanavond deze baksteen maar uit, dan spreek ik u graag nog eens om een en ander te evalueren!
Ahum...
Ik zond U wederom een mail...
In het kader van de privacy!
Waarvoor mijn dank. De Postduif is weer op haar terugweg.
Waar is die Postduif toch gebleven?
Oh,... de Postduif is aangekomen.
Weest Gerust Edele Vrouwe!
Zij is nog in retrèite en doet hernieuwde krachten op met hoogwaardig Oost Gronings vliegzaad, teneinde binnenkort de terugreis te kunnen aanvaarden.
U verwachtte nochthans een volgende repliek in uw duivenhokje??
Mocht Uw antwoord hierop bevestigend blijken...hoe verrassend aangenaam, dan zal ik postduif, belast met een epistel mijnerzijds reeds hedenavond huiswaarts zenden!
Ah! Het is fijn te horen dat de Postduif haar doel veilig en in goede staat heeft bereikt. Ze zal inderdaad op krachten moeten komen, daar zij u in het verre Oost Groningen heeft moeten bezoeken! Maar ik heb van horen zeggen dat het Oostgroningse vliegzaad het beste des lands is. Ik ben blij en gerustgesteld dat u goed voor haar zorgt. Hier wacht haar warm en zacht zijden kussentje op haar terugkomst.
Aangezien het op Oost Groningese Veenkoloniale grond gedeide vliegzaad van zeer hoge potentie is zal uw duifjen ongetwijfeld rap herstellen.
Reeds hoor ik haar in haar riante verblijf kirren en roekoeren, dat het een lieve lust is!
Toch meen ik enige terughoudendheid te bespeuren , uw duifjen op haar huisreis te verzwaren met een uitbundig epistel van mijn hand??
Ik verschoon mij van verder commentaar in deze, daar ik dat bij een Dame van Stand niet gepast vind...
Het is tenslotte al weer bijna weekend!
Wellicht dat ge me op een later moment in de nabije toekomst nog eens wilt verblijden met een electronisch lichterlijk verzwaard Stads-duifje...
Welaan, ik vernam vanochtend mijn Postduif op mijn balkon, en met enige teleurstelling: nochtans met ongevuld postzakje. Zij deelde mij mede, dat zij met lichte deceptie bij u was vertrokken, nadat u haar had medegedeeld niet te vertrouwen op haar vliegkrachten. Ik spreek haar moed in, wij zullen zien.
Ach en wee Eddele Vrouwe!
Duizend maal verschoning verzoek ik U...
Een debacle ontspon zich in Huyze Zielknijper hedenochtend!
Ik zal u per inderhaast geinstrueerde bonte postraaf kond doen van mijn ervaringen...
Vreest U de gevleugelde boodschapper niet, een klein stukje oude kaas ter lokking doet wonderen voor het gemoed en coöperatie van het dier!
Verwacht het schepsel zo rond het middaguur!
Uw raaf heeft zich tegoed gedaan aan een halve kilo kaas, die ik zorgvuldig over mijn balkon had uitgestrooid, zodat ik hem niet zou missen. Het zou me toch niet overkomen, dat hij, een enkel blokje in de snavel, weer zou opvliegen! Uw raaf vermaakt zich ondertussen kostelijk in bewoond Groningen, er valt zoveel te zien! Onder al het vrouwelijk schoon bevindt zich mijn Postduifken, zij is zeer gecharmeerd van de kunsten van uw Raaf. Is uw Raaf voldoende opgewarmd, dan zal ik hem gebieden naar zijn baasje terug te keren.
Kijk! Mijn vermoeden is nu echt bewaarheidt. U bent een vrijgevig individu!
Heeft het beste voor met mens en dier.
Dank voor de ruimhartige verzorging van mijn PostRaaf.
De Gevleugelde is inderdaad een nieuwsgierig Aagje..En zeer intelligent bovendien!
Er schijnt in zijn stamboom een vermenging met de Orde der Eksters te hebben plaatsgevonden...
Dus sluit uw bijouterieën kist bijvoorbaat af!
Het viriele dier is niet wars van Intergevleugelde Vermenging, (zo bewijst zijn stamboom reeds) dus een kleine waarschuwing is op zijn plaats aangaande uw Duyfjen... Van Onbevlekte Ontvangenis zal dan geen sprake zijn vrees ik...
Raven zijn krachtige gevederden, met eigenzinnige karakters. Zij kunnen zware lasten torsen en grote afstanden overbruggen.
Schroom derhalve niet mijn boodschapper te belasten met een zending uwerzijds...Uiteraard geheel naar eigen inzicht in te vullen...
In blijde verwachting verblijf ik in het Kille Oost Groningse, met een scheef oog op het azuurblauw verkleurende zwerk...
Enkele verse blokjes "Ouwe Jongens" liggen reeds gesneden klaar.
Op mijn diamantenkluis zit een waardig slot, Mijnheer. En tot dusver heeft u Sterke Raaf enkel nog genoten in mijn edel optrekje van warmte en verzorging, niet omkijkend naar schitterende vrouwenversierselen. Hij heeft vannacht een goede en diepgaande rust genoten, beter dan ikzelf, kan ik u zeggen! Toen ik vanochtend in alle vroegte de zonsopgang ging bekijken, lag hij nog warm toegedekt te slapen. Hij droomde over mooie oorden, zo aan de uiterlijke kenmerken van uw Raaf te oordelen! Ik wist nog nooit eerder dat ook Raven dromen kunnen genieten, maar duidelijk en opzichtig was het!
Het is kil in Oostgroningen? Wellicht bent u bekend met het stedelijk warmte-eiland. Dit gekwadratiseerd door de warme inkapseling door boven- en onderburen kan ik u mededelen, dat het hier momenteel aangenaam en warmpjes vertoeven is.
Nils Holgersson! Mijn excuses. Er viel mij ineens iets in over zwaar belaste vogels...
Ik vernam Uw kortstondige rustperiode op uw eigen log, waarde Vrouwe...
Wellicht vanmiddag even op uw divan een uiltje knappen...
Raven zijn intelligente gevederden, zij dromen levendig en lawaaierig!
Mogelijk dat de Raaf u onbedoeld wekte met zijn luidruchtige expedities in dromenland?
Het ys stond hedenochtend weer duimendik op de ramen...Geen boven, beneden of zijdelingse of anderszins belendende percelen die mijn schulp verwarmen...
Slechts de houtkachel loeit zijn brandend idealisme door mijn vertrekken, nadat ik mijzelf eerst tot zwetens heb gehakt in een ruime voorraad voedingsstoffen voor deze vurige verwarmer.
Nils Holgersson, een soort Harry Potter zonder Nimbus 2000??
Een avonturier gelijk Pinkletje, maar dan zonder Raket??
Bevloog de kleine Nils geen Ganzerik??
Mijn kennis van het Ganzenvolk is slechts beperkt Vrouwe...
U was mogelijk van plan op de rug mijnes Raafs het Oost Groningse te bezoeken??
Verlicht mij!
Och heden, naar ik zo verneem verschilt uw optrekje in het provinciale gebied niet dusdanig van primitiviteit op het door u beschreven eiland... En uw spieren zijn ongeoefend? U zou inmiddels een bouwvakkerslichaam gecreëerd moeten hebben, daar u in deze barre tijden dagelijks voor uw eigen brandstof moet zorgen... u heeft voldoende bossen voorradig?
Zeker, vanochtend al ondernamen uw Raaf en ik een kleine tocht. Vanaf mijn balkon vlogen wij richting de zon, oostwaarts, daar waar uw Raaf de weg kent. Ik hield het gevederte stevig vast, dat was echter niet eens nodig, daar uw Raaf over zeer stabiele vluchtcapaciteiten blijkt te beschikken. Rond het middaguur zijn wij gezamenlijk weer teruggekeerd op het stedelijke nest. Wij gingen nog niet al te ver, daar de conditie van Raaf nog in opbouw is, maar de kracht mij te dragen in vlucht is zeker aanwezig! Wij blijven oefenen!
Vreest niet Edele Rapunzel, mijn stulp is van alle gemakken voorzien! Van elecrtrieken afwasmaschien tot electronisch geregeld waterbed. Van Digitale Televisieontvangst tot bloedsnel kabelinternet.
Slechts de gebieden buiten mijn muren blijven wat achter bij wat een Stadsmensch zoal tot gemak en plezier brengt, hoewel een uitgestrekt natuurgebied aan mijn achterdeur grenst...alwaar de fruitbomen en de wildekweepeer weelderig tieren...omhegd en om schuttingd pleeg ik het mijn tuin te noemen...
De meeste bossages zijn inderdaad door mijn hand reeds aan de houtkachel gevoederd. En hoewel mijn tors die van A Scharzeneggert evenaart zijn mijn stelten wat achtergebleven in het trainings proces... En zo U weet komt houtjeshakken voor een deel ook vanuit de benen!
Wellicht dat U mij enige practische tips kunt geven, daar U de edele kunst van het Runnen meester zijdt??
U heeft een fraaie ervaring opgedaan op de gevederde vlerken van mijn Raaf?
Het zij U gegund!
De Raaf is kennelijk wel van U gecharmeerd, daar hij voorwendde nog niet geheel op krachten te zijn...
Vergis U niet, de raaf is een oersterk gevogelte en niet snel vermoeid...
Maar ik gun hem zijn intermezzo's van harte, daar het een erg trouw dier is..
Meanwhile wens ik U prettige vluchten , zeker nu het weer het aangenaam maakt!
Mocht U in de tussentijd de behoefte gevoelen mij van uw hemelse escapades te willen berichten, kunt ge altijd uw Duifjen nog eens Oostwaarts sturen...
Hopelijk heeft de heldere vrieslucht uw gestel versterkt en zult U hedennacht langdurig dromen van banketten in het bijzijn van de godheid Bacchus en zijn Compaenen...
Wij gaan zeker vooruit, vandaag exact 3.41 sloegen mijn ogen open en waagden zich een blik op de wekker. Verrast door de gelijkenis met gistermorgen bleef ik even in het land der wakkeren, maar bracht daarna toch nog een paar uur door in een door watten gevulde omgeving. Versverpakte Arabica van zuivere kwaliteit zal in vaccuüm toestand geëxtraheerd worden, waarna een met welig tierend schuim bedekte kop mij door mijn dag heen zal helpen. Duifken is tegelijk met mij opgestaan, en competitief als zij is, wenst zij vandaag ook een vlucht met mij te maken. Wij hebben een rondreis door Balloo gepland, waar de winterse uitzichten leed zal verzachten. Ik zal trachten, deze uitzichten in pixels te vangen!
Mij kriebelen nu reeds de kuiten bij het idee uw artistieke gaven op digitaal beeldformaat te mogen aanschouwen, Fiere Vrouwe.
U doet er goed aan het open terrein van het fraaie Balloërveld te doorkruisen en de opwekkende kruidige geuren van heide en vossebes op te snuiven, terwijl de midwinter zon uw trekken liefelyck streelt.
Ik begrijp uit uw nieuwste bijdrage op uw Log dat ge een Verlies van Persoonlycken Aard hebt te verwerken...
Hedenochtend zo rond de klok van zevenen las ik uw hartekreet en een klamme hand sloot zich om mijn gestel.
Helaas ontbrak mij de mogelijkheid U reeds toen een opbeurend woord toe te laten komen, waarvoor mijn nederige excuses...
U bent echter niet uit mijn gedachten geweest...
03:41 uur,... hoe wonderlijk,.. U leeft nog in de zomertijd?
Indien ja, dan waren wij vrijwel gelijk wakende!
Ondergetekende werd namelijk rond 04:43 ruw gewekt voor een spoedgeval...Lijken onze lotgevallen zich te naderen, of is dit slechts coïncidentie?
Mijn Waarde Ronnie, dank voor uw gedachten. Ik heb gevoeld dat u mij niet alleen gelaten heeft, ook niet tijdens mijn kluunactiviteiten over het Drents militair oefenterrein, waar de rupsbanden mijn zachte ondergrond hadden voorbewerkt. Desondanks was het licht helder!
Een spoedgeval! In mijn hoofd prijken nu twee gedachten, die met elkaar wedijveren om de Gulde Waarheid. U koos zelf voor deze staat van eeuwige oproepbaarheid, maar 4.43 is een hels doch onchristelijk tijdstip voor een spoedgeval, betreffende had zich kunnen wenden tot uw Zalig Blog, welke een 24-uursopening kent, alvorens u te wekken! Ik hoop in alle eerlijkheid dat het geval zich heeft hersteld, en u nog van een rustige voortzetting in uw gezelschap van Bacchus kon genieten.
Maar u was juist! Wat een toevalligheid, het woord dat al afschuw op moet roepen bij u, want waar is het lot, de toevalligheid, op berust? Dient zij niet een edel doel? Is dit de opmaat naar de toenadering der geesten, ontloken uit wederzijdse telepathische gaven?
Neen, Lichtende Vrouwe, het is het Lot dat ons aller levens bestierd, niet de toevalligheid.
De onomkoombare wetmatigheden van de Universele Lotsbestemmingen dicteren onzichtbaar de voortgang van het bestaan.
Iedere gebeurtenis heeft haar oorzaak en gevolg, elke gedachte haar zaad en haar vrucht,...welke reeds voor de eeuwigheid zijn vastgelegd in het Grootboek van het Zijn, De Kalender van het zacht wiegend Al!
Dank voor Uw zalvende woorden, mijn geest zuigt deze in gelijk zoete Mirre!
Het nadeel van spoedgevallen is vaak het onkuise tijdstip waarop zij vallen..
De oudere dame in kwestie maakt het inmiddels weer goed. Ik kon haar voorzien van enige behandelingen ter acute leniging der symptomen. Zij is vervolgens afgevoerd naar een Kliniek ter verdere ondersteuning en behandeling...
Helaa wa mijn vriend Bacchus niet meer aanwezig in deze kleine uurtjes, hij verbleef zelfs dat gehele afgelopen etmaal elders!
Gisteravond hebben wij weer een bezoek gebracht aan zijn rijkvoorziene proeflokaal...
Het Balloërveld bleek een omgeploegde zandbak voor krijgshaftigvolk in brullende machines?
En U werd zelfs van het rechte pad gewongen door opzichtig gekleurde onverlaten op ranke staketsels van lichtmetaal en rubber??
Hopelijk kon Ge de eenzame stilte van het Balloërveld toch nog bereiken en enige Introspectieve Meditaties verrichten en Verlichtende Spectrale Energieën opvangen, ter versterking van Uw gestel?
Zijn toeval en lot niet voorzien van eenzelfde betekenis?
En wel zeker: het veld te Ballo is voorzien van een zeer aangenaam dempende atmosfeer. De stilte wordt krachtiger naarmate u u dieper naar centraal Balloërveld begeeft. Een verfrissing voor lichaam en gedachten!
Ys en weder dienende zal ik eens de geiten wollen voeten in mijn Rubberen Kaplaarzen verpakken, c.q. mijn Lowa's uit het vet halen en de tantaliserende Heidevelden van het Balloosche verkennen...
U maakt mij zeer nieuwsgierig...
Wellicht dat wij de zeldzame Korhoender nog kunnen aanschouden in zijn fascinerende Balsdans?
U bedoelt met Wij Ons? Na het doorklieven en beklunen van het Balloërveld zou mijn interesse eerder uitgaan naar een imponerende kennismaking met het Dal van de Ruiten A, daar waar het goed toeven is tijdens de zoektocht naar de Zweedse Kornoelje en de Witte Klaverzuring! U heeft verstand van ecologische hoofdstructuur en vogelspotten?
U benaderd mijn Habitat met grote sprongen Waarde Vrouwe!
De loeiende Lakenvelders zijn sinds de hermeandering van de Ruiten A niet meer weg te denken uit het gebied rond het Metbroekbos.
Lieftincksbroek is een fraai staaltje van natuurschoon, binnen de Vlagtwedder Essen.., hoogelijks gewaardeerd door Prof. Dr. Jac.P Thijsse zaliger...
U wenst een mandje vol fraaie Flora tebemachtigen op uw zoektocht begrijp ik...
Vergeet U dan vooral niet de liefelijke Anemone Nemorosa, van de familie der Ranunculaceae..!
De kerngebieden, natuurontwikkelingsgebieden en verbindingszones die deel uitmaken van de Ecologische Hoofdstructuur in dit deel van Europa ondervinden nog te veel weerstand van de voortschrijdende urbanisatie..
Toch heeft het groeiend ecobesef in noordwest Europa voor een kentering gezorgd!
Een hele geruststelling...
Uw interesse gaat wel uit naar het Westerwoldse Esdorpenlandschap??
Persoonlijk doorklief ik nog wel eens de mengbossen van de Exloose Hondsrug uitlopers...
Naar ik bemerk, bent u geen kenner van Rode Lijsten, alwaar deze flora zich al jaren ophouden. Het is strafbaar, deze prachtige bloemen mee te brengen naar huis, het is juist zaak hen ter plaatse te voorzien van voldoende motivatie zich voort te planten, opdat ge volgend jaar kan terugkeren naar dezelfde plek, zoekend in de omgeving naar jonge kiemplantjes...
Na enige overwinning van koude (men dient zich in te smeren met olie ende vaseline voor een extra isolerende laag) is het prachtig te genieten van stilte en de wonderen der natuur!
Oh, verschoning bloemige Dame..Maar het was niet ik die de teerhartige vruchtbeginselen met wortel dan wel tak wilde uitrukken..
Ik meende dat Ú een mandje wilde vullen met naar ongerepte natuur geurende bloesems van het innemende Westerwolde...
Wellicht een zakje eigenhandig gemengde tuinaarde, rijkelijk voorzien van potente meststoffen en turfmollem mee getorst naar de stilte gebieden, voor het plaatselijk uitstrooien...?
Slechts gehuld in etherische Oliën en vaseline (de grootverpakking is momenteel in de aanbieding bij het Kruidvat)wenst U de aantrekkingskracht van het rijk der folianten, kruiddragenden en langbladerigen te ervaren...?
U heeft lef Edele Fijnbesnaarde!
Uw winterharde schoonheid zal de vogelkens doen verstommen van verbazing, bij het ontwaren uwer Glimmenden Verschijning.
Mag ik zo vrij zijn een plaid van zuiverscheerwol op de achterhand te houden?
Een kruikje Glühwein nog wellicht?
Aan lef zal het mij nimmer ontbreken, dat zij gezegd! U zag - wellicht helaas voor u - het woordje extra over het hoofd! Ik dacht zeer zeker na het lezen van uw blogbericht dat u voornemens was uw eigen collectie gedroogde Rode Lijstplanten aan te leggen in de ondergrondse gangen van uw Oostgronings optrekje! Ikzelf zal de bloempkens lekker in hun eigen habitat laten rondkrioelen, zodat ik volgend jaar wellicht nogmaals kan komen kijken naar hun hernieuwde bloemenkronen. Tja, de plaid en uw Glögg zullen zeker van pas komen, het is helaas geen Maledivaans beeld dat wordt opgeroepen, maar wellicht kunnen die gedachten toch worden gevisualiseerd tussen de VVV heide. En ieder seizoen heeft haar eigen pracht. Ik hoop dat u ook een brandertje meebrengt om lokaal de gloeiende wijn tot zijn recht te kunnen laten komen?
Een Petroleum aangedreven warmtebron, van Peruaanse makelij kan ik overleggen ter verwarming der spiritialiae...
Het dampen der plaatselijke Dassen en het kwinkeleren der Veldmuizen zal ons, zij het tijdelijk, het Zuiderlijk Halfrond doen vergeten...
Mogelijk dat een zonnestraal over de bedauwde uitbottende brem een warme gloed in onze harten zal toveren?
Laten we even de pyrokinese in herinnering roepen. Het moet wel lukken om het warm te krijgen, wel?
Voorgloeiende Voorhoofdskwabben, Hartkamers gevuld met Vloeibaar Vuur, Dampende Long-Volumina, Vonkende Ogen...
Brandende Lippen wellicht...
Het kwik zal wel ver beneden 0 moeten geraken voordat de Frostbite toeslaat denkt ge ook niet??
Ik ben bang dat u gelijk heeft. Voor de extremiteiten hebben wij altijd de gasbrander en wollen deken nog. En de zon schijnt!
Een reactie posten
<< Home