Poësie??

Een Taaie Meid uit Goes
Sprak plots Pardoes,
Al schuimend onder de Douche,
Als vanuit een Roes:
“Al is het Stijl of Kroes,
Mijn lieve Poes..
Lijkt wel een Schapedoes!
Wie wil nou zo’n Flamoes??!”
De Tondeuze
Deed het Reuze.
Nog een weinig Schuim
Op de Pruim.
Het Veneine Mes sneedt iets te Ruim..
Het Moment was pijnlijk doch fataal:
Haar Vrouwelijkheid was Kaal!
Een Bloederige Wond!
En Oh Vuighe Shit
Daar dreef haar Klit,
In het Doucheputje rond!
Snel het Lieve Deel gered,
In een bakje Tupperware gezet.
Daarin bewaart ze het nu al een Poosje
op Sterk Water....
En als zij nu thans met zichzelf Speelt,
Aait zij niet die kale Krater,
Maar Kroelt ze met de Vingers in dát Doosje!